سید محسن بهدانی ::
چهارشنبه 85/4/28 ساعت 11:47 صبح
دلم گرفته از آدمایی که می گن دوستت دارن
اما معنی شو نمی دونن
از اونایی که می خوان فقط مال اونا باشی
اما خودشون فقط مال تو نیستن
از اونایی که زیر بارون برات می میرن
اما وقتی آ فتاب شد همه چیز از یادشون میره
از اونایی که از ته دل دوسشون دارم
میگی گل رو دوست داری ولی میچینیش...
میگی بارون رو دوست داری ولی با چتر میری زیرش...
میگی پرنده رو دوست داری ولی تو قفس میکنیش...
چه جوری میتونم نترسم وقتی میگی دوستم داری؟؟؟
درخت را به نام برگ
بهار را به نام گل
ستاره را به نام نور
کوه را به نام سنگ
دل شکفته مرا به نام عشق
عشق را به نام درد
مرا به اسم کوچکم صدا بزن
چشات به به رنگ دریا
دلت مثل یه سنگ
نگاهت خیلی قشنگ
حرفهات ولی زننده
وقتی که می گم سلام
می گی خدانگهدار
دیگه دوستم نداری مثل
روزهای دیدار
به قلب پاکت می نویسم
قصه عشق را تا بدانی
صداقتی که در چشمان تو دیدم
عاشقم کرد
و عاشقانه فریاد می زنم
دوستت دارم
در نگاهت سخن میابم !
چرا سکوت را انتخاب کردی ای؟
چرا نگاهت را به سنگ فرشهای غمگین دوخته ای ؟
چرا برای دیدن لحظه های شیرین میلی نشان نمی دهی ؟
لحظه هایی که شاید برای دیدن لبخندهای عاشقانه ی تو
حسرت می خرند
پس بیا تا با یاد مجنون سفر کنیم
به دور، به آسمان ابر آلود
تا لبهایمان به خنده گردد
و در دلهایمان از اسارت بی قراریها درآید
بیا تا برویم .
سوگند
اگه یه روز فهمیدی ۱۰۰۰ نفر دوست دارن بدون یکیش منم
اگه یه روز فهمیدی ۱۰۰ نفر دوست دارن بدون یکیش منم
اگه یه روز فهمیدی ۱۰ نفر دوست دارن بدون یکیش منم
اگه یه روز فهمیدی ۱ نفر دوست داره بدون اون منم
اگه یه روز فهمیدی هیچکس دوست نداره بدون من مردم
تقدیم به تک ستاره آسمان دلم و به تنها بهانه زنده ماندنم
همان طور که شاپرکها نمی توانند دشت آبی آسمان را از یاد ببرند
من هم چشمان زیبایت را فراموش نمیکنم
تصویر زیبایت نه تنها در ذهنم بلکه در قلبم جا دارد
و نبض حیاتم بعد از خدا به یاد تو می تپد
ای کاش بدانی قصر آرزوهایم را در ساحل چشمانت ساخته ام
تا قلبت مأ وایی باشد برای عشق پاک و مقدسم
نگاهت را از من نگیر که قطره نگاه آفتاب هرگز به فردا نمی رسد
ای کاش بدانی در دلم مهر تو را دارم
و در یادم یاد تو و همیشه و همه جا حضور توست که مرا زنده نگه
می دارد
نوشته های دیگران()